Foto's: Aage Krogsdam
In een bijna vlakke vallei in het zuidwestelijke deel van Utah bevinden zich grote boerderijen. De vallei wordt aan de 3 zijden omringd door ruim 2 kilometer hoge bergen, terwijl de vallei zelf op zo’n 1.600 meter hoogte ligt.
De 5 grootste boerderijen van de vallei worden gerund door het familiebedrijf Robert Holt Farms Inc. De familie melkt in Newcastle 5.500 koeien en mest op 4 andere locaties 18.000 merendeels aangekochte ossen af.
Robert Holt klopte in 1965 na zijn landbouwopleiding als 22-jarige aan bij de Mormoonse kerk om geld te lenen. Daarmee kocht hij een boerderij met 24 hectare in de High Valley in het zuidoosten van de Amerikaanse deelstaat Utah. “Ik begon met het telen van aardappelen”, zegt Holt. “Maar de productie was helaas niet rendabel. “Al snel kwam hij er achter dat de toekomst lag in de productie van hooi en silage uit luzerne en raaigras.
Holts zonen volgden alle een universitaire landbouwopleiding. Ze traden toe tot het bedrijf dat steeds meer land en locaties kocht. Nu exploiteert de familie 5 locaties en 4.000 hectare land in de vallei. Pivots beregenen er de luzerne en de snijmais.
Gestart met melkvee in 2010
Op een van de locaties lopen 5.500 melkkoeien in de open lucht. Het starten en runnen van zo’n grote melkveestapel was moeilijk, er waren ups en downs. “Toen we in 2010 met de melkproductie begonnen, hadden we daar geen ervaring mee. We zijn daarom gaan samenwerken met Cargill. Dat heeft de expertise die wij misten.” Cargill trainde Holt, zijn zoon Kimbal en de andere medewerkers. “Dat was van onschatbare waarde voor het verder opbouwen van zo’n grote melkveestapel.”
De kennisoverdracht leidde tot snelle aanpassingen. Het luzerne- en triticalehooi is nu volledig uit het rantsoen, de koeien krijgen alleen nog kuilvoer. Daarnaast is een eigen fokprogramma opgebouwd waarbij naast productie vooral op robuustheid van de koeien geselecteerd en gefokt wordt. Het gros van de koeien is Holstein, een klein deel is Zweeds roodbonte of een kruising tussen de twee rassen. De gemiddelde melkproductie is 38 kilo per dag, ruim 10.400 kilo per lactatie met 4,0 procent vet.
Het bedrijf werkt met 2 draaimelkstallen, een 80-stands en een 90-stands, elk met een bezetting met twee man. Die reinigen de uiers waarna een robot de melkstellen aansluit. “Voor de aansluitrobot is gekozen vanwege de maximale hygiëne, niet vanuit oogpunt van arbeidsefficiëntie.”, zegt Holt. “We hebben nu een minimaal gebruik van antibiotica.” Het celgetal is constant rond 120.000.
In de wachtruimte én op het melkplatform worden de vloeren vanwege hygiëne continu gespoeld. Er hangen ventilatoren en vernevelaars boven de wachtruimte om de koeien te koelen bij temperaturen boven de 30 graden. De mest uit de wachtruimte en melkstal wordt op het bedrijf gescheiden. De dunne fractie wordt deels hergebruikt bij het schoonspuiten van de melkstal en vloeren. Uiteindelijk eindigt de dunne fractie in een lagune. Het wordt gemengd met water van diepgelegen bronnen bij het beregenen van de akkers.
De melk, 150 ton per dag gaat naar Anderson in Las Vegas dat op krap vier uur rijden ligt. Die grote zuivelaar zet alle melk af in dagverse zuivel.
Beheer
WP Admin
Bewerk bericht