Krachtvoermaatregel

De voermaatregelen pakten heel anders uit dan gehoopt. Sturen op rantsoen boog het ministerie om in sturen op krachtvoer. Als dat doorgaat, dan kunnen we daar ook weer van leren. Want er is een grote variatie in de praktijk. Er zijn best veehouders met weinig RE in het krachtvoer, een eiwitarm rantsoen hebben, een lage ammoniakemissie hebben en goed geld verdienen.

Vanaf half maart is in Nederland sprake van een ‘lockdown’. We zitten niet helemaal opgesloten, zoals in andere landen, er is nog wel beperkt contact tussen mensen. Thuiswerken gaat eigenlijk best goed in de huidige tijden met mailen, appen, bellen en online vergaderen. Skype, Teams, Zoom en Facetime, het hoort bij onze nieuwe normaal.

En de boer? Die werkt altijd al thuis. Dus de verandering is niet zo groot. Het werk gaat gewoon door. De ­koeien worden gemolken, het krachtvoer komt, de koeien worden gevoerd en de melk wordt opgehaald. De invloed lijkt beperkt, op de bedrijfsvoering dan. Maar wel op de afzetprijzen. In het begin leek het ‘hamsteren’ nog tot ­extra vraag te leiden, maar als snel werd duidelijk dat de afzet van melk onder druk komt te staan. In andere landen moet de melkproductie al beperkt worden, in Amerika, Canada, maar ook in Frankrijk. Ingrijpend. Laten we eerlijk zijn. De horeca, recreatie en bouw hebben het zwaarder te verduren dan de melkveehouderij.

We rollen dus van de ene crisis in de andere. De stikstofcrisis is nog niet afgelopen,of die wordt ingehaald door een nieuwe, grotere crisis: de coronacrisis. En toch gaat de politiek rondom de stikstofcrisis gewoon door. Wie gehoopt had dat het stikstofverhaal even stil kwam te liggen, kwam bedrogen uit. Begin april onderhandelden het landbouwcollectief en het ministerie van LNV over maatregelen om de ammoniakemissie te verminderen. Dit werd een grote teleurstelling voor het landbouwcollectief. De voermaatregelen pakten heel anders uit dan gehoopt. Sturen op rantsoen boog het ministerie om in sturen op krachtvoer. Teleurstelling maakte plaats voor woede en de onderhandelingen zijn stopgezet. Ik kan de teleurstelling wel begrijpen. De krachtvoerknop betekent minder ‘ondernemersvrijheid’ om je ammoniakemissie te verlagen, gebonden aan een verplichte maatregel. Bovendien is het onzeker of de ammoniakemissie hierdoor daalt. De achtergrond hiervan kon nog wel eens liggen in borging. Want de aanvoer van krachtvoer is veel makkelijker te borgen dan het gehele rantsoen, met de ruwvoercomponent erbij. ‘Maar we hebben de BEX toch’, hoor ik je denken. Klopt, maar er zou eens iemand het ‘systeem’ beïnvloeden, zodat er een grotere maiskuil ­gemeten wordt dan in werkelijkheid aangelegd. Want hier praat je dan over. Toegegeven, de aankoop van krachtvoer is makkelijker waterdicht te maken dan de oogst van de hoeveelheid mais. Dus ik snap het wel, als je voor 100% waterdicht gaat. Maar helaas de link met ­ammoniakemissie is toch matig. Het gehele rantsoen ­beschouwen is beter.

Komt hier dan helemaal niets goeds van? Nou, misschien wel. Stel dat zo’n krachtvoermaatregel doorgaat, dan kunnen we daar ook weer van leren. Want er is een grote variatie in de praktijk. Er zijn best veehouders met weinig RE in het krachtvoer, een eiwitarm rantsoen hebben, een lage ammoniakemissie hebben en goed geld verdienen. Een goede aanleiding dus om minder krachtvoerkosten te maken en nauwkeuriger met rantsoen ­bezig te zijn.

Hoewel stikstof ontzettend relevant is, mogen we het nu toch even een bijzaak noemen. Corona is nog niet ­getemd in Nederland. Iedereen kent wel coronaslacht­offers in zijn omgeving. Hou vol in deze moeilijke tijden met de lockdown. Heb aandacht voor elkaar.