Wat voor soort voer zou een melkkoe zelf kiezen?

Bij ruwvoer moet het niet gaan om kwantiteit, maar om kwaliteit. Met DLF Fiber Energy gras krijg je gegarandeerd een hogere energie-input door een betere celwandverteerbaarheid van het gras.

Als je aan een kind vraag wat een koe eet, dan zal je altijd te horen krijgen: “Groen gras!” maar tegenwoordig eten koeien natuurlijk veel meer dan alleen maar gras uit de wei. En wat nu als de koe het helemaal zelf voor het zeggen zou hebben, wat zou hij dan echt willen eten? Vanzelfsprekend is dat natuurlijk ook gras, maar wat als de koe ook nog kan kiezen tussen verschillende grassoorten en grasrassen? Dan zal een koe altijd voor het meest malse en smakelijke gras gaan. Gras dat gemakkelijk kan worden verteerd zonder al te veel herkauwen. Maar is dit soort voedergras ook op haar bord te vinden?

Niet vanzelfsprekend, want tegenwoordig worden nog steeds veel grasrassen aanbevolen en geteeld vanwege hun hoge drogestofopbrengst en niet vanwege hun kwaliteit. Dat is jammer. Vooral omdat veel boeren een overschot aan voer produceren, omdat dit het goedkoopste deel van het rantsoen is.

Economisch zouden ze beter af zijn als de focus iets minder op opbrengst en iets meer op kwaliteit zou liggen. Hoogstwaarschijnlijk zouden ze ontdekken dat er aan het einde van de dag meer melk in de tank zou lopen met hoogwaardig voedergras. Met ‘kwaliteit’ wordt hier de verteerbaarheid van vezels bedoeld.

Hoge verteerbaarheid betekent meer melk

Het is wetenschappelijk vrij goed gedocumenteerd dat verhoogde verteerbaarheid van ruwvoer leidt tot hogere voeropname en melkproductie. Er is minder herkauwen nodig en er is meer energie beschikbaar voor de productie van melk (lactatie). Nu heeft de verteerbaarheid van voeder veel benamingen: verteerbaarheid van organische stof, in vitro verteerbaarheid, digestible nutrient detergent fiber (dNDF), NDF verteerbaarheid (NDFD), etc. Om boeren en professionals te helpen bij het zoeken naar het juiste kwaliteitslabel voor voedergewassen, heeft DLF het concept “DLF Fiber Energy” geïntroduceerd. Dat bepaalt dat rassen die hier onder vallen, een hogere energie-input voor lactatie garanderen. Door deze benaming te gebruiken verwijzen we ook expliciet op de belangrijkste kwaliteitsfactor: fibers, oftewel vezels!

Het draait om de verteerbaarheid van de celwand!

Het is niet de hoeveelheid suikers, eiwitten of organische stof die het tempo bepaalt voor voeropname en uit-eindelijk de melkopbrengst. Het is de verteerbaarheid van vezels, de structurele componenten van de grascelwand. DLF Fiber Energy rassen hebben een hoge NDFD-waarde. Deze waarde moet niet worden verward met de nauw verwante term dNDF. Het verschil tussen de twee is dat NDFD verteerbaarheid als een percentage van de vezelfractie (NDF) uitdrukt, terwijl dNDF verteerbaarheid als een percentage van de drogestof uitdrukt. Met betrekking tot melkopbrengst vertegenwoordigt NDFD de belangrijkste informatie, omdat de verteerbaarheid van andere drogestofcomponenten de voeropname niet in vrijwel dezelfde mate beïnvloedt als de vezelfractie.’

Meer melk met DLF Fiber Energy

We vertrouwen erop dat veel boeren het Fiber Energy-concept comfortabel zullen vinden, niet omdat het gemakkelijk te begrijpen is, maar omdat ze in de melktank zien dat de rassen achter het concept hun werk doen. Tegenwoordig bestaat de portfolio van DLF Fiber Energy rassen uit meer dan 36 rassen in onder andere Engels raaigras en Festulolium. Dus ga je gang: Kies de juiste salade, want de voederbar is open.

Meer weten over DLF Fiber Energy? www.dlf.nl/fiberenergy