Boerin Agnes gaat het theater in

Melkveehouder Agnes Lensing-Van de Ven gaat het theater in. Ze wil de fosfaatproblematiek achter zich laten en vooruit kijken. “Ik ben trots op wat ik doe en wil dat graag uitdragen. Met mijn boodschap kan ik ook begrip kweken.”

Na een zware periode kijkt de melkveehouder in Gasselternijveen (Drenthe) de toekomst positief tegemoet. Binnenkort gaat ze het theater in om haar verhaal te doen. Een klaagzang wordt het zeker niet, zo zegt ze. “Het boerenleven is mijn passie. Als ik daarover begin te vertellen, ga ik stralen.”

Hoe bent u op het idee gekomen een theatershow te beginnen?

“In het tv-programma Onze Boerderij heb ik verteld over de situatie op ons bedrijf. Daarna kwam ik in contact met Professor Peter Peters, hoogleraar nanobiologie aan de Universiteit Maastricht. Hij is boerenzoon en wilde me graag helpen. Toen ik hem vertelde dat ik bezig was met een cursus dagvoorzitterschap, raadde hij me aan lezingen te houden over mijn bedrijf.”

Hoe zien de voorstellingen eruit?

“De voorstelling heet Boerin vond Professor. Professor Peters en ik vertellen daarin gepassioneerd over ons werk. Ook worden er mooie liedjes gespeeld. Het gaat om een matineevoorstelling, die duurt van 15.00 tot 17.30 uur. Op 28 oktober beginnen we in het Musis Theater in Arnhem. Op 4 november staan we in het Munttheater in Weert en op 18 november besluiten we de reeks in De Nieuwe Kolk in Assen. Kaarten zijn via de websites van de theaters te koop.”

Wat gaat u vertellen?

“Ik ben trots op ons bedrijf en op onze sector. Als boeren zitten we soms in het verdomhoekje. We moeten daarom open en eerlijk vertellen wat we op onze bedrijven doen. Op die manier komen we verder. Met mijn enthousiaste boodschap kan ik begrip kweken. Ik wil niet dat de fosfaatproblematiek centraal staat. Ik wil vooruit en moet niet in het verleden blijven hangen.”

Hoe gaat het nu op uw bedrijf?

“Ik doe er alles aan om boer te kunnen blijven. Tijdens de opnames van Onze Boerderij in februari was er sprake van grote onzekerheid over de toekomst van ons bedrijf. Dat was waardeloos. Dit voorjaar hebben we de knoop doorgehakt en afscheid genomen van 66 koeien en ruim 40 stuks jongvee. Het betalen van boetes was geen optie. Eind juni zijn de laatste dieren weggegaan. Zoiets hoop ik nooit weer mee te maken. We gaan met 100 melkkoeien en 50 stuks jongvee verder. Een volle stal met 180 melk- en kalfkoeien en bijbehorend jongvee zit er voorlopig niet in. Die hoop heb ik opgegeven. Ik kan en wil niet investeren in fosfaatrechten. We kunnen de rekeningen betalen en zijn bezig met het maken van nieuwe plannen. We willen de oude melkput en het tanklokaal ombouwen tot ontvangstruimte. Ik wil graag schooleducatie opzetten en excursies organiseren.”

Hoe ziet u de toekomst?

“Het is nog niet duidelijk wat er in 2019 gaat gebeuren. Met 75 hectare zijn we een grondgebonden bedrijf. We verhuren een deel van de grond voor de teelt van aardappelen. Als jonge grondgebonden boer heb ik er goede hoop op dat ik aanspraak mag maken op fosfaatrechten uit de fosfaatbank. Maar daar wil ik niet op wachten en afhankelijk van zijn. Ik trek mijn eigen plan en zoek ook naar andere manieren die bijdragen aan de toekomst van ons bedrijf.”

“Alle opbrengsten van de theatertour met professor Peters gaan rechtstreeks naar ons melkveebedrijf. Na deze theatertour wil ik verder als professioneel spreker. Graag blijf ik mijn boodschap over de agrarische sector verkondigen. Ook wordt mijn verhaal in boekvorm uitgegeven. De theatervoorstelling bezorgt me in ieder geval veel positieve energie.”

Heeft u overwogen grond te verkopen?

“Die optie is de revue gepasseerd. Maar zonder voldoende grond onder ons bedrijf mogen we niet het aantal koeien houden dat we nog altijd voor ogen hebben. Ik wilde onze status van grondgebonden bedrijf graag behouden.”