Liever de kassa dan de massa

Dirla Homestead Dairy is uit noodzaak ontstaan. Het heeft met succes de overstap gemaakt van een kleinschalige backyard farm naar een bedrijf met ruim 200 melkkoeien. Rechtstreekse afzet en de focus op levensduur van de koeien en uierkwaliteit zijn de sleutels tot hun succes.

Dirk Venter groeide op tussen de koeien. Toen hij opgroeide, liep er altijd wel een koe in de achtertuin om het gezin van de dagelijkse melk te voorzien. Toen zijn vader meer koeien ging houden, wist hij dat hij in de melkstal een carrière wilde maken. “Als je opgroeit op een melkveebedrijf, is je levensstijl al afgestemd op het ritme van het bedrijf”, glimlacht Dirk. En hoewel veehouders alles weten over vroege ochtenden en een 7-daagse werkweek, leidde het door de Venters gekozen marketingkanaal er juist toe dat de weekenden het drukst zijn.

Rechtstreekse afzet

Het familiebedrijf in Brits, 50 km ten noordwesten van de zuid afrikaanse hoofdstad Pretoria, ligt dichter bij de markt dan de meeste andere melkveebedrijven in het land. Hierdoor hebben de Venters gemakkelijker toegang hebben tot een opkomend consumentensegment: mensen die hoogwaardige, conserveermiddelvrije zuivelproducten willen. Dit is waar Dirks vrouw, Lara, haar stempel heeft gedrukt door kaas, yoghurt en kefir te produceren. De producten worden in het weekend verkocht op voedselmarkten, geleverd aan restaurants en worden ook wekelijks thuisbezorgd.

Met 200 melkkoeien is de boerderij kleiner dan de meeste commerciële melkveebedrijven in het Zuid-Afrika. “Er is veel druk vanwege de lage melkprijzen en we kunnen niet op kostprijs concurreren met de grotere bedrijven. Dus besloten we een andere route te nemen. Lara volgde een cursus om kaas en yoghurt te kunnen maken en nu gebruiken we het grootste deel van onze melk zelf. Ofwel verwerken we het tot zuivelproducten, ofwel verkopen we het als verse melk”, legt Dirk uit.

Over van Holstein op Jersey

Toen Dirk het familiebedrijf overnam na het afronden van zijn universitaire opleiding, bestond de kudde voornamelijk uit Holsteins. Omdat hij wilde uitbreiden, kocht hij koeien stoppende bedrijven in de omgeving, waardoor er veel verschil in de koeien kwam, onder anderen door meer rassen waarbij Jersey overheerste. Rond 2013 besloot hij zich te richten op één ras, de Deense Jersey. Hij stopte aankopen van vee, sloot de kudde, en werkte daarna alleen nog met k.i. en geïmporteerd sperma. “In dit gebied zijn teken een groot probleem. Zij veroorzaken ziektes zoals Heartwater https://www.woah.org/en/disease/heartwater/ . Dat maakt beweiding ook onmogelijk, we houden de koeien in kralen. In zo’n kraal hebben ze tien vierkante meter ter beschikking.”

Het klimaat in Brits is veel warmer dan in andere gebieden in Zuid-Afrika. “Het binnenhalen van koeien van buitenaf is door de teken en de hitte niet erg succesvol gebleken. Met een gesloten kudde los ik het aanpassingsprobleem op en zorg ik ook voor een veel grotere sprong voorwaarts in de genetica”, legt Dirk uit.

Hoewel de koeien het hele jaar door kalven, vermijdt Dirk kalven tijdens de hete zomermaanden wanneer de temperaturen kunnen oplopen tot 40°C en de bevruchtingspercentages lager zijn. Zijn koeien produceren gemiddeld 17,5 liter per dag, in de koelere maanden een tot twee liter meer.

De veehouder zoekt vooral naar stieren die een lange levensduur en een laag aantal celgetal vererven. “Lange levensduur is een groot voordeel. De kosten voor het opfokken van een vaars zijn hoog en pas na de tweede lactatie beginnen ze geld te verdienen. Het is dus belangrijk om koeien te hebben met sterke, gezonde uiers. Alles wat mastitisproblemen vermindert, resulteert in een betere levensduur”, zegt Dirk. Hij haalt nu gemiddeld net geen 4 lactaties. Dirks doel is om 8 te bereiken.

TMR met groene silage

Dirla werkt met een TMR-rantsoen, waarbij het ruwvoer zelf wordt geteeld. In de mix zitten naast luzerne en snijmais ook sojaoliekoek, bierbostel en melasse.

In de zomer wordt luzerne twee keer per dag gemaaid en gevoerd als groene silage. In de winter wordt luzerne vervangen door rogge. De melkkoeien krijgen gemiddeld 30 kg groene silage per dag. De Venters zijn er fervente voorstanders van. “Er gaan zoveel voedingsstoffen verloren tijdens het droogproces”, zegt Lara. “De verteerbaarheid van het groene voer en de bètacaroteengehaltes zijn hoger dan van silage. Ik zie zo’n enorm verschil in de kwaliteit van de producten die ik maak. Het kan niet anders of het moet dan ook een voordeel zijn voor de koeien.”

De melk wordt gepasteuriseerd maar niet gehomogeniseerd verkocht. Lara: “We hebben als doel een ​​zo natuurlijk mogelijk product te bieden aan gezondheidsbewuste consumenten. Omdat allergieën een grote zorg zijn, vragen veel consumenten speciaal om Jersey-melk omdat die A2-caseïne bevat. Melk van Holsteins bevat A1-caseïne, waar veel mensen gevoeliger voor zijn, dat leidt tot melkintolerantie.”

De Venters houden zich staande tussen veel grotere bedrijven en bemachtigen regelmatig topposities op de South African Dairy Championships https://cheesesa.co.za/about-the-sa-dairy-championships/ . Terwijl Lara grapt dat een ambachtelijke route volgen een lange, langzame reis is – geen get-rich-quick-plan – heeft het bedrijf een gestaag groeitraject. “We hebben niet veel ruimte om onze kudde uit te breiden, maar er is veel ruimte om de productie te verbeteren. Door een voortdurende focus op genetica weten we dat de zuivel er nog steeds zal zijn voor de volgende generatie om het over te nemen.”